Bir gün başarabilsem
Kendimi sonsuza dek unutacağım…
Cesaret edebilirsem,
Bir mektup yazacağım insanlığa…
Beyazlık içinde bir kağıt…
Sayfalar kırmızı, sözler karanlık…
Haykıracağım teker teker…
Söyleyemediklerimi ve söylenmeyecekleri,
Artık kimselerden korkmayacağım…
Şimdi korktuğum kadar.
Ben unutulmuşluğun içinde hep güvende olacağım.
Yalnızlıktan korktuğumu aklınıza getirmeyin.
Hani karanlıktan çok korkardım ya,
Üzerime sakın çiçek serpmeyin.
Eğer bırakırsanız demetleri üzerime
Ruhum acır ve hep özler.
Bir daha göremeyeceği aydınlığı…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder